Αναζητήστε στην Πύλη

Σύνθετη αναζήτηση
 
Αρχική 05 Νοεμβρίου 2024
Πολιτισμός Αρχιτεκτονική Ανατολική Μακεδονία και Θράκη Νομός Ροδόπης Δήμος Μαρωνείας

Το αρχοντικό Ταβανιώτη στην Μαρώνεια.
(Φωτογραφία: ΙΠΕΤ)
Το αρχοντικό Καράβα της Μαρώνειας.
(Φωτογραφία: Α. Πανδρευμένος)
Το ιστορικό σχολείο της Μαρώνειας, που για το χτίσιμό του χρησιμοποιήθηκαν λαξευμένες πέτρες από το αρχαίο θέατρο και το τείχος της Μαρώνειας. Ανάμεσα στο ισόγειο και στον πρώτο όροφο υπάρχουν μαρμάρινα ειδώλια του θεάτρου. Το καλοκαίρι το σχολείο λειτουργεί ως λαογραφικό μουσείο.
(Φωτογραφία: Α. Πανδρευμένος)

Ήχοι - Βίντεο
Δεν υπάρχουν αρχεία ήχου και βίντεο.

Σχετικοί Σύνδεσμοι
Δεν υπάρχουν σχετικοί σύνδεσμοι.

Άλλα Αρχεία
Δεν υπάρχουν αρχεία.
Συντεταγμένες Στοιχείου
Δεν έχουν καταχωρηθεί.       
ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Τουρισμός - Σύγχρονη Ζωή
Πολιτισμός
Περιβάλλον
Οικονομία
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΣΙΕΣ
Ανατολική Μακεδονία και Θράκη
Δήμος Αβδήρων
Δήμος Αλεξανδρούπολης
Δήμος Βιστωνίδος
Δήμος Δράμας
Δήμος Θάσου
Δήμος Ιάσμου
Δήμος Κομοτηνής
Δήμος Μαρωνείας
Δήμος Μεταξάδων
Δήμος Μύκης
Δήμος Ξάνθης
Δήμος Παγγαίου
Δήμος Σαμοθράκης
Δήμος Σουφλίου
Δήμος Φερών
Δήμος Φιλίππων
Νομός Δράμας
Νομός Έβρου
Νομός Καβάλας
Νομός Ξάνθης
Νομός Ροδόπης
Αρχιτεκτονική: ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ Ολες οι κατηγορίες
Νεοκλασσική Αρχιτεκτονική
Παραδοσιακή Αρχιτεκτονική

25-10-2006
Μαρώνεια

Μελκίδη Χρύσα
Πηγή: Ι.Π.Ε.Τ.
© Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης
προεπισκόπηση εκτύπωσης

Η Μαρώνεια είναι αρχαιοελληνική, παραθαλάσσια αποικία της ομώνυμης αρχαίας θρακικής πόλης των Κικόνων Θρακών, που αναφέρεται από τον Όμηρο. Ο οικισμός υπάρχει και ακμάζει με το ίδιο όνομα μέχρι την βυζαντινή εποχή στην ίδια θέση. Μετά το 1513 μεταφέρθηκε ψηλότερα, στην σημερινή του θέση, για προστασία από τους πειρατές. Προς τα τέλη του 19ου αι. γνώρισε μεγάλη οικονομική ακμή, επειδή οι κάτοικοι ήταν εύποροι καραβοκύρηδες και έμποροι που διακινούσαν ντόπιο λάδι και καπνά στην Κωνσταντινούπολη, την Σμύρνη, φθάνοντας μέχρι την Ρωσία, την Ρουμανία και την Αίγυπτο. Γι’ αυτό και η τοπική παραδοσιακή αρχιτεκτονική έχει χαρακτήρα αστικό, όπως μαρτυρούν τα αρχοντικά που διασώθηκαν από τις μεγάλες καταστροφές των πολέμων του 20ου αι., εξαιτίας των οποίων μέχρι το 1950 ο οικισμός είχε χάσει τα δύο τρίτα του πληθυσμού του. Οι εντυπωσιακές αστικού τύπου οικοδομές, είναι κατασκευασμένες με την παραδοσιακή τεχνική των αρχοντόσπιτων της ευρύτερης περιοχής. Τα σπίτια είναι παραδοσιακής θρακικής αρχιτεκτονικής της άνθισης του 19ου αι., που συνήθως διέθεταν, για λόγους προστασίας, κρυφές εσωτερικές θύρες και επικοινωνούσαν με αυλόθυρες.

Πηγή: Γ. Κίζης, “ΘΡΑΚΗ”, Ελληνική Παραδοσιακή Αρχιτεκτονική, τ. 8, Μακεδονία Β΄- Θράκη, Μέλισσα, Αθήνα 1991, http://www.xronos*gr/news/detail.php?1D=22649.